Goed nieuws voor de thuisblijvers: Bram en Francis namen gisteren in Hawassa de tijd om 176 nieuwe foto's te uploaden naar deze website. Geniet dus van het laatste stukje Egypte (19 nieuwe foto's), de overzetboot (voor zover we hier van een boot kunnen spreken) en route door Soedan en de tocht door Ethiopië!

Ten vroegste in Nairobi (Kenia) en wellicht pas bij hun aankomst in Igunga zullen onze heren opnieuw over internet beschikken, maar we blijven jullie uiteraard op de hoogte houden van het reilen en zeilen doorheen de laatste drie landen.

Problemen vandaag: Bram en Francis zitten al sinds deze ochtend vast aan de grens van Ethiopië. Blijkbaar trad er vorige week een nieuwe wet in werking die een bepaald soort garantiebewijs van de ambassade vereist. Helaas wil de Belgische ambassade dit niet afleveren. Na een lange telefoon met het Belgisch consulaat is er toch een fax naar hen doorgestuurd. Daarmee zal de crew morgen een nieuwe poging ondernemen om Ethiopië te mogen betreden. Fingers crossed!

Donderdag 07 oktober 2010, 15u20. Na meer dan 10 dagen wachten, zijn we eindelijk in het bezit van ons Soedanese visum. Zonder twijfelen rijden we meteen de stad uit en zeggen voor ééns en voor altijd: goodbye Cairo! Drie uur later verlaten we de weg om een paar kilometer verder in het midden van niks ons kamp op te slaan. Het contrast met de drukte van Cairo kan haast niet groter. Zelfs in de verste verte geen lichtje aan de horizon. Geen muezzin, geen smog, geen getoeter. Heerlijk.

Vrijdag 08 oktober 2010, 7u00. Voor het eerst sinds 10 dagen word ik ’s morgens niet gewekt door overdadig lawaai. Wanneer ik een wazige blik werp door de raampjes van onze daktent, kan ik maar twee kleuren onderscheiden: zacht geel en warm blauw. Twee contactlenzen later begrijp ik waarom: niks dan zand rondom ons. Na ons ontbijt met wat koffie, zetten we koers richting de eerste oase.

Zaterdag 09 oktober, 10u13. De Lonely Planet schrijft: “It is more ancient than the Pyramids, more sublime than any temple. Nearly as vast as your imagination, Egypt’s Western Desert stretches from the Nile and the Mediterranean to the Sudanese and Lybian borders, rolling far into Africa oblivious to any lines drawn on the map.”
Vandaag staat onze eerste echte woestijnervaring op het programma. Als voorgerecht krijgen we de Black Desert te verteren: een donkergrijs tot zwart zanderig maanlandschap dat zich tot ver voorbij de horizon uitstrekt. Nauwkeurig volgen we de track-instructies van onze gps, maar even later staan we alsnog voor een gigantische berg van los zand. De gps geeft aan: rechtdoor! We beseffen dat rechtsomkeer maken na 30km woestijn geen optie is en rijden in 3de versnelling low gear de zandvlakte omhoog. Vijfentwintig seconden later zitten we vast. We scheppen de auto volledig vrij en doen een tweede poging met differential locks ingeschakeld. Tevergeefs. Geen drie seconden later zakt onze Landrover nog dieper in het mulle zand dan tevoren.Opnieuw een kwartier zandscheppen onder de brandende zon. We halen de zandplaten af en gaan met succes voor de optie “derde keer goeie keer”.

Eindelijk! Na 25 dagen hebben Bram en Francis Egypte kunnen verlaten. Gisteren waren nog 10u wachten en paperassen aan de orde om uiteindelijk rond 18u per ferry uit Aswan te kunnen vertrekken. Zoals enigszins te voorspellen was de onwaarschijnlijk overvolle overzetboot allesbehalve comfortabel. Samen met de drie mannen van tripping around the globe en een Nederlands koppel zijn ze er niettemin in geslaagd om 8m² te bemachtigen waarop ze probeerden om de nacht door te brengen. We citeren: hectisch maar wel véél gelachen!

Na de boottrip van 18u is iedereen rond het middaguur goed aangekomen in Wadi Halfa, de meest noordelijke stad van Soedan. Morgen brengt de crew de autopapieren voor Soedan in orde en wacht ze op het autoponton dat normaal gezien donderdagochtend in de haven zou moeten aankomen. De auto staat dan voor goed op Zwart-Afrikaanse bodem!