Kloppen... meestal klopt het niet. Als alles altijd klopte zouden we allemaal hoogbegaafd geboren worden uit liefhebbende ouders. We zouden een onbekommerde jeugd doorbrengen in een kasteel en afstuderen met grootste onderscheiding en van de ene goedbetaalde, zinvolle job naar de andere hoppen. Bij toeval zouden we die ene partner tegenkomen die ons begrijpt, bemint en bewondert. En net na onze honderdste verjaardag zouden we sterven, omringd door allen die ons dierbaar zijn.
Als alles klopte, bestond er zelfs een hemel, waar we daarna tot in de eeuwigheid nog een groter geluk zouden beleven, van een orde die we ons nu nog niet eens kunnen voorstellen. Ik hoef je niet uit te leggen wat er allemaal fout kan gaan met zo'n ambitieus project. Er is een wet die zegt: als er iets fout kan gaan, zal het ook fout gaan.
Daarom is het ook zo ongelooflijk verheugend als eens in de zoveel jaar, onaangekondigd en tegen alle verwachtingen in, iets van begin tot einde klopt; zoals dit project. Een bijna onmogelijke financiering en preparatie van Jeep (en toebehoren) rond krijgen op enkele maanden - een traject van 15.000km, waarvan meer dan 1.000km op onverharde gravel of zand, afleggen zonder noemenswaardige technische problemen - door steden navigeren, zonder verkeersregels - probleemloos door woestijn op GPS-navigatie, door rebellengebied, zonder één overval - 1001 accidenten kunnen vermijden - ondanks administratieve vertragingen in Caïro en in niemandsland tussen Soedan en Ethiopië toch op tijd aankomen in de missiepost - de vlucht terug zonder vertraging, het vliegtuig wordt niet gekaapt en het boort zich niet met geweld in een groot appartementsgebouw... (als nu ook nog het slotverslagje van de laatste dagen afgeraakt, dan is de puzzel omzeggens 101% volledig). Vandaar ook een gemeende DANK aan iedereen, die rechtstreeks of onrechtstreeks meegewerkt heeft aan de realisatie van deze droom en niet in het minst aan mijn 'compagnon-de-route-van-63-dagen', BRAM!
En dan, na twee maand en half, terug thuiskomen, de septische put en de diepvriezer stukgegaan, een dierbare oma is overleden,... 't Licht gaat terug aan, de film is uit, back to reality; jammer, het had zo mooi kunnen zijn. Zou dat van die hemel later ook nog tegenvallen?
Maar even, heel even toch, heeft het allemaal geklopt.
Francis
