Als alles goed gaat, zijn Bram en Francis daarnet aan de laatste 24u van hun tocht begonnen! Woensdag werd besloten om niet langer met de Duitse ploeg door te rijden. De herstellingen aan de motorbike van Jacob en de Defender van Bernd liepen immers uit en locals had onze crew gewaarschuwd dat er nog een lang en zwaar stuk weg te wachten lag. Ze zijn daarom alleen vanuit Marsabit vertrokken en reden door tot Isiolo. So far, so good.
Gisterenochtend hebben ze dan het laatste zware stuk gravel road afgelegd, en ook de Defender van Bram en Francis bleef hierbij niet gespaard: de schokdempers achteraan begaven het. Verder rijden was niet echt een probleem, maar elke bult of put in de weg veroorzaakte wel iedere keer voor een wiegend effect (met verminderde grip van de banden, vooral in de bochten.) Met wat moeite zijn ze zo tot in Nairobi gereden.
Nadat ze gisterenmiddag arriveerden in Jungle Junction (Nairobi), het Mekka voor overlanders in Africa, werden de by far betrouwbaarste mechaniekers van het continent erbij gehaald. Uiteindelijk kon alles hersteld worden en werd van de gelegenheid ook gebruik gemaakt om het slot van de achterdeur (dat sinds een paar dagen niet meer werkte) te vervangen. Daarnaast bleek het ook nodig om de bushes (rubberen ringen/cilinders die de bewegende delen van de auto op hun plaats houden en enige rek tussen de verschillende stijve metalen delen toestaan) en de stuurinrichting te vernieuwen.
Het vervangen van die onderdelen stond deze ochtend op het programma. Zonder tegenslag zouden Bram en Francis vanavond de grens met Tanzania bereiken en proberen door te rijden tot Arusha. Morgen zetten ze dan de eindspurt naar Igunga in alwaar ze rond 16u zouden aankomen - insjallah, uiteraard.
En de kilometerteller? Die staat intussen ruim boven de 14.000km. Tel daar de nog af te leggen kilometers bij en de afstand die de ferry tussen Aqaba en Aswan nodig had en de kaap van 15.000km zal overschreden zijn.
We kunnen het bijna niet geloven, maar morgen staan Bram en Francis bij pater Bolle himself. We hopen dat ze een fototoestel in de aanslag hebben, want onvergetelijk zal het zeker zijn. En voor het zover is... nog héél even duimen!